- حافظ سعد (فِ سَ)
ازجملۀ مریدان میر قاسم انوار است ولیکن چون بی باک و ناپاک بود میر او را از خانقاه بیرون کرد، و فرمود تا خاک ناپاک حجرۀ او از خانقاه پاک کنند، و در این زمان حافظ سعد این غزل گفت:
مرا در عالم رندی به رسوائی علم کردی
دلم بردی و جانم را ندیم صد ندم کردی.
و حافظ سعد در آن زمان از درد حرمان و سوز هجران بمرد و جان از هجر نبرد و قبر او معلوم نیست. و این معما به اسم احمد میرک از اوست:
سر می ندارم مدار و می آر
بمان سعد و ابر سر کوی یار.
(ترجمه مجالس النفائس ص 184 و 185)
مرا در عالم رندی به رسوائی علم کردی
دلم بردی و جانم را ندیم صد ندم کردی.
و حافظ سعد در آن زمان از درد حرمان و سوز هجران بمرد و جان از هجر نبرد و قبر او معلوم نیست. و این معما به اسم احمد میرک از اوست:
سر می ندارم مدار و می آر
بمان سعد و ابر سر کوی یار.
(ترجمه مجالس النفائس ص 184 و 185)